kiwnyć

kiwnyć (sie) – machnąć, skinąć (pol.)

bezokolicznikkiwnyć
aspektdok.
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 1.kiwna
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 2.kiwniesz
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 3.kiwnie
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 1.kiwnymy
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 2.kiwniecie
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 3.kiwnōm
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. m.kiwnōł żech
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. m.kiwnōł żeś
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. m.kiwnō
cz. przesz. l. mn. 1. os. r. mos.kiwli my
cz. przesz. l. mn. 2. os. r.mos.kiwliście; żeście kiwli
cz. przesz. l. mn. 3. os. r. mos.kiwli
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. ż.kiwła żech; kiwłach; żech kiwła
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. ż.kiwła żeś; kiwłaś; żeś kiwła
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. ż.kiwła
cz. przesz. l. mn. 1. os. r. nmos..kiwły my; my kiwły
cz. przesz. l. mn. 2. os. r. nmos. kiwłyście; żeście kiwły
cz. przesz. l. mn. 3. os. r. nmos.kiwły
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. n.kiwło żech; żech kiwło
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. n.kiwło żeś; żeś kiwło
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. n.kiwło
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. m.bōł żech kiwnōł
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. m.
bōł żeś kiwnōł
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. m.bōł kiwnōł
cz. zaprzesz. l. mn. 1.os. r mos. byli my kiwli
cz. zaprzesz. l. mn. 2. os. r. mos. byliście kiwli
cz. zaprzesz. l. mn. 3. os. r. mos.byli kiwli
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. ż.była żech kiwła
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. ż. była żeś kiwła
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. ż.była kiwła
cz. zaprzesz. l. mn. 1. os. r. nmos. były my kiwły
cz. zaprzesz. l. mn. 2. os. r. nmos.
byłyście kiwły
cz. zaprzesz. l. mn. 3. os. r. nmos.były kiwły
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. n.było żech kiwło
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. n.było żeś kiwło
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. n.było kiwło
tr. rozk. l. poj. 2. os. . kiwnij
tr. rozk. l. poj 3. os.niech kiwnie
tr. rozk. l. mn. 1. os. -
tr. rozk. l. mn. 2. os.kiwnijcie
tr. rozk. l. mn. 3. os.niech kiwnōm
tr. przyp. ter. l. poj. 1. os. r. m. kiwnōł bych
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. m. kiwnōł byś
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. r. m.kiwnōł by
tr. przyp. ter. l. mn. 1. os. r. mos.kiwli by my
tr. przyp. ter. l. mn. 2. os. r. mos. kiwli byście
tr. przyp. ter. l. mn. 3. os. r. mos.kiwli by
tr. przyp. ter. l. poj, 1. os. r. ż.kiwła bych
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. ż.
kiwła byś
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. r. ż.kiwła by
tr. przyp. ter. l. mn. 1. os. r. mos. kiwły by my
tr. przyp. ter. l. mn. 2. os. r. nmos.kiwły byście
tr. przyp. ter. l. mn. 3. os. r. nmos.kiwły by
tr. przyp. ter. l. poj. 1. os. r. n. kiwło bych
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. n.kiwło byś
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. l. poj. r. n.kiwło by
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. m. bōł bych kiwnōł
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. m.bōł byś kiwnōł
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. m.bōł by kiwnōł
tr. przyp. przesz. l. mn. 1. os. r. mos.byli by my kiwli
tr. przyp. przesz. l. mn. 2. os. r. mos.byli byście kiwli
tr. przyp. przesz. l. mn. 3. os. r. mos.byli by kiwli
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. ż.była bych kiwła
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. ż.była byś kiwła
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. ż. była by kiwła
tr. przyp. przesz. l. mn. 1. os. r. nmos.były by my kiwły
tr. przyp. przesz. l. mn. 2. os. r. nmos.były byście kiwły
tr. przyp. przesz. l. mn. 3. os. r. nmos. były by kiwły
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. n. było bych kiwło
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. n. było byś kiwło
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. n.było by kiwło
cz. przysz. złoż. l. poj. 1. os. r. m. -
cz. przysz. złoż l. poj. 2. os. r. m.-
cz. przysz. złoż. l. poj. 3. os. r. m.-
cz. przysz. złoż. l. mn. 1. os. r. mos. -
cz. przysz. złoż. l. mn. 2. os. r. mos.-
cz. przysz. złoż. l. mn. 3. os. r. mos.-
cz. przysz. złoż. l. poj 1. os. r. ż.-
cz. przysz. złoż. l.poj. 2. os. r. ż.-
cz. przysz. złoz. l. poj. 3. os. r. ż. -
cz. przysz. złoż. l. mn. 1. os. r. nmos.-
cz. przysz. złoż. l. mn. 2. os. r. nmos.-
cz. przysz. złoż. l. mn. 3. os. r. nmos.-
cz. przysz. złoż. l. poj. 1. os. r. n. -
cz. przysz. złoż. l. poj. 2. os. r. n.
-
cz. przysz. złoż. l. poj. 3. os. r. n.-
imies. przym. czynny-
imies. przym. biernykiwnyty
rzeczownik odczasown.kiwnyci
Rybnik

POL:  machnąć ręką, skinąć głową, ręką, palcem.

 

SI: Jak jo ci kiwna, to ty puścisz ta woda.

PL: Gdy ja ci skinę, to ty odkręcisz tę wodę.

 

SI: Znosz tego chłopa? Ôn ci mi sie zdo kiwnōł „dziyń dobry”.

PL: Znasz tego mężczyznę? On ci zdaje się skinął „dzień dobry”.

 

SI: Kiwnij na tego synka, że już mo prziś dudōm na ôbiod.

PL: Pomachaj na tego chłopaka, że ma już przyjść do domu na obiad.

 

 

Podej dalij…