klachula

klachula – plotkarka (pol.)

Rodzajż.
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je…klachula
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma…klachule
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie…klachuli
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza…klachula
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie...klachulōm
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we…klachuli
Wołacz l. poj. Ty…klachulo
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm…klachule
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma…klachulōw
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie…klachulōm
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza…klachule
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie…klachulami
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we…klachulach
Wołacz l. mn. Wy…klachule
Przimiotnik (jaki? czyj?)-

 

SI: Jak mi sam jeszcze roz przidzie ta klachula do chałupy, to jōm wyżyna.

PL: Jeżelimu tutaj jeszcze razprzyjdzie ta plotkarka do domu, to ją wygonię.

 

SI: Musioł żech pōńś z chałupy, bo tych klachulōm niy idzie słōchać.

PL: Musiałem wyjść z domu, bo tych plotkarek nie da się słōchać.

 

SI: Ani mi niy godej ô tej klachuli, bo zarozki mie pierōn biere.

PL: Nawet mi nie mów o tej plotkarce, bo zaraz mnie piorun (złość) bierze.

Podej dalij…