klackać (sie) – klaskać (pol.)
bezokolicznik | klackać |
---|---|
aspekt | niedok. |
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 1. | klackōm |
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 2. | klackosz |
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 3. | klacko |
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 1. | klackōmy |
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 2. | klackocie |
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 3. | klackajōm |
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. m. | klackoł żech |
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. m. | klackoł żeś |
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. m. | klackoł |
cz. przesz. l. mn. 1. os. r. mos. | klackali my |
cz. przesz. l. mn. 2. os. r.mos. | klackaliście; żeście klackali |
cz. przesz. l. mn. 3. os. r. mos. | klackali |
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. ż. | klackała żech; klackałach; żech klackała |
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. ż. | klackała żeś; klackałaś; żeś klackała |
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. ż. | klackała |
cz. przesz. l. mn. 1. os. r. nmos.. | klackały my; my klackały |
cz. przesz. l. mn. 2. os. r. nmos. | klackałyście; żeście klackały |
cz. przesz. l. mn. 3. os. r. nmos. | klackały |
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. n. | klackało żech; żech klackało |
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. n. | klackało żeś; żeś klackało |
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. n. | klackało |
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. m. | bōł żech klackoł |
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. m. | bōł żeś klackoł |
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. m. | bōł klackoł |
cz. zaprzesz. l. mn. 1.os. r mos. | byli my klackali |
cz. zaprzesz. l. mn. 2. os. r. mos. | byliście klackali |
cz. zaprzesz. l. mn. 3. os. r. mos. | byli klackali |
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. ż. | była żech klackała |
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. ż. | była żeś klackała |
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. ż. | była klackała |
cz. zaprzesz. l. mn. 1. os. r. nmos. | były my klackały |
cz. zaprzesz. l. mn. 2. os. r. nmos. | byłyście klackały |
cz. zaprzesz. l. mn. 3. os. r. nmos. | były klackały |
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. n. | było żech klackało |
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. n. | było żeś klackało |
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. n. | było klackało |
tr. rozk. l. poj. 2. os. . | klackej |
tr. rozk. l. poj 3. os. | niech klacko |
tr. rozk. l. mn. 1. os. | - |
tr. rozk. l. mn. 2. os. | klackejcie |
tr. rozk. l. mn. 3. os. | niech klackajōm |
tr. przyp. ter. l. poj. 1. os. r. m. | klackoł bych |
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. m. | klackoł byś |
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. r. m. | klackoł by |
tr. przyp. ter. l. mn. 1. os. r. mos. | klackali by my |
tr. przyp. ter. l. mn. 2. os. r. mos. | klackali byście |
tr. przyp. ter. l. mn. 3. os. r. mos. | klackali by |
tr. przyp. ter. l. poj, 1. os. r. ż. | klackała bych |
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. ż. | klackała byś |
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. r. ż. | klackała by |
tr. przyp. ter. l. mn. 1. os. r. mos. | klackały by my |
tr. przyp. ter. l. mn. 2. os. r. nmos. | klackały byście |
tr. przyp. ter. l. mn. 3. os. r. nmos. | klackały by |
tr. przyp. ter. l. poj. 1. os. r. n. | klackało bych |
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. n. | klackało byś |
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. l. poj. r. n. | klackało by |
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. m. | bōł bych klackoł |
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. m. | bōł byś klackoł |
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. m. | bōł by klackoł |
tr. przyp. przesz. l. mn. 1. os. r. mos. | byli by my klackali |
tr. przyp. przesz. l. mn. 2. os. r. mos. | byli byście klackali |
tr. przyp. przesz. l. mn. 3. os. r. mos. | byli by klackali |
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. ż. | była bych klackała |
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. ż. | była byś klackała |
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. ż. | była by klackała |
tr. przyp. przesz. l. mn. 1. os. r. nmos. | były by my klackały |
tr. przyp. przesz. l. mn. 2. os. r. nmos. | były byście klackały |
tr. przyp. przesz. l. mn. 3. os. r. nmos. | były by klackały |
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. n. | było bych klackało |
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. n. | było byś klackało |
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. n. | było by klackało |
cz. przysz. złoż. l. poj. 1. os. r. m. | byda klackoł |
cz. przysz. złoż l. poj. 2. os. r. m. | bydziesz klackoł |
cz. przysz. złoż. l. poj. 3. os. r. m. | bydzie klackoł |
cz. przysz. złoż. l. mn. 1. os. r. mos. | bydymy klackali; bydymy klackać |
cz. przysz. złoż. l. mn. 2. os. r. mos. | bydziecie klackali; bydziecie klackać |
cz. przysz. złoż. l. mn. 3. os. r. mos. | bydōm klackali; bydōm klackać |
cz. przysz. złoż. l. poj 1. os. r. ż. | byda klackała; byda klackać |
cz. przysz. złoż. l.poj. 2. os. r. ż. | bydziesz klackała; bydziesz klackać |
cz. przysz. złoz. l. poj. 3. os. r. ż. | bydzie klackała; bydzie klackać |
cz. przysz. złoż. l. mn. 1. os. r. nmos. | bydymy klackały; bydymy klackać |
cz. przysz. złoż. l. mn. 2. os. r. nmos. | bydziecie klackały; bydziecie klackać |
cz. przysz. złoż. l. mn. 3. os. r. nmos. | bydōm klackały; bydōm klackać |
cz. przysz. złoż. l. poj. 1. os. r. n. | byda klackało; byda klackać |
cz. przysz. złoż. l. poj. 2. os. r. n. | bydziesz klackało; bydziesz klackać |
cz. przysz. złoż. l. poj. 3. os. r. n. | bydzie klackało; bydzie klackać |
imies. przym. czynny | - |
imies. przym. bierny | klackany |
rzeczownik odczasown. | klackani |
Tak dłōgo my mu klackali, aż zaśpiywoł jeszcze roz.
Klackej tyż.
Trza klackać, to jeszcze roz wylezie.