klamorzić (sie) – niszczyć, nie szanować (pol.)
bezokolicznik | klamorzić |
---|---|
aspekt | niedok. |
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 1. | klamorza |
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 2. | klamorzisz |
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 3. | klamorzi |
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 1. | klamorzymy |
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 2. | klamorzicie |
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 3. | klamorzōm |
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. m. | klamorzōł żech |
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. m. | klamorzōł żeś |
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. m. | klamorzōł |
cz. przesz. l. mn. 1. os. r. mos. | klamorzili my |
cz. przesz. l. mn. 2. os. r.mos. | lamorziliście; żeście klamorzili |
cz. przesz. l. mn. 3. os. r. mos. | klamorzili |
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. ż. | klamorziła żech; klamorziłach; żech klamorziła |
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. ż. | dokurziła żeś; klamorziłaś; żeś klamorziła |
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. ż. | klamorziła |
cz. przesz. l. mn. 1. os. r. nmos.. | klamorziły my; my klamorziły |
cz. przesz. l. mn. 2. os. r. nmos. | klamorziłyście; żeście klamorziły |
cz. przesz. l. mn. 3. os. r. nmos. | klamorziły |
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. n. | klamorziło żech; żech klamorziło |
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. n. | dokurziło żeś; żeś dokurziło |
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. n. | dokurziło |
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. m. | bōł żech klamorzōł |
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. m. | bōł żeś klamorzōł |
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. m. | bōł klamorzōł |
cz. zaprzesz. l. mn. 1.os. r mos. | byli my klamorzili |
cz. zaprzesz. l. mn. 2. os. r. mos. | byliście klamorzili |
cz. zaprzesz. l. mn. 3. os. r. mos. | byli klamorzili |
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. ż. | była żech klamorziła |
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. ż. | była żeś klamorziła |
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. ż. | była klamorziła |
cz. zaprzesz. l. mn. 1. os. r. nmos. | były my klamorziły |
cz. zaprzesz. l. mn. 2. os. r. nmos. | byłyście klamorziły |
cz. zaprzesz. l. mn. 3. os. r. nmos. | były klamorziły |
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. n. | było żech klamorziło |
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. n. | było żeś klamorziło |
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. n. | było klamorziło |
tr. rozk. l. poj. 2. os. . | klamorz |
tr. rozk. l. poj 3. os. | niech klamorzi |
tr. rozk. l. mn. 1. os. | - |
tr. rozk. l. mn. 2. os. | klamorzcie |
tr. rozk. l. mn. 3. os. | niech klamorzōm |
tr. przyp. ter. l. poj. 1. os. r. m. | klamorzōł bych |
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. m. | klamorzōł byś |
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. r. m. | klamorzōł by |
tr. przyp. ter. l. mn. 1. os. r. mos. | klamorzili by my |
tr. przyp. ter. l. mn. 2. os. r. mos. | klamorzili byście |
tr. przyp. ter. l. mn. 3. os. r. mos. | klamorzili by |
tr. przyp. ter. l. poj, 1. os. r. ż. | klamorziła bych |
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. ż. | klamorziła byś |
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. r. ż. | klamorziła by |
tr. przyp. ter. l. mn. 1. os. r. mos. | klamorziły by my |
tr. przyp. ter. l. mn. 2. os. r. nmos. | klamorziły byście |
tr. przyp. ter. l. mn. 3. os. r. nmos. | klamorziły by |
tr. przyp. ter. l. poj. 1. os. r. n. | klamorziło bych |
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. n. | klamorziło byś |
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. l. poj. r. n. | klamorziło by |
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. m. | bōł bych lamorzōł |
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. m. | bōł byś klamorzōł |
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. m. | bōł by klamorzōł |
tr. przyp. przesz. l. mn. 1. os. r. mos. | byli by my klamorzili |
tr. przyp. przesz. l. mn. 2. os. r. mos. | byli byście klamorzili |
tr. przyp. przesz. l. mn. 3. os. r. mos. | byli by klamorzili |
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. ż. | była bych klamorziła |
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. ż. | była byś klamorziła |
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. ż. | była by klamorziła |
tr. przyp. przesz. l. mn. 1. os. r. nmos. | były by my klamorziły |
tr. przyp. przesz. l. mn. 2. os. r. nmos. | były byście klamorziły |
tr. przyp. przesz. l. mn. 3. os. r. nmos. | były by klamorziły |
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. n. | było bych klamorziło |
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. n. | było byś klamorziło |
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. n. | było by klamorziło |
cz. przysz. złoż. l. poj. 1. os. r. m. | byda klamorzōł |
cz. przysz. złoż l. poj. 2. os. r. m. | bydziesz klamorzōł |
cz. przysz. złoż. l. poj. 3. os. r. m. | bydzie klamorzōł |
cz. przysz. złoż. l. mn. 1. os. r. mos. | bydymy klamorzili; bydymy klamorzić |
cz. przysz. złoż. l. mn. 2. os. r. mos. | bydziecie klamorzili; bydziecie klamorzić |
cz. przysz. złoż. l. mn. 3. os. r. mos. | bydōm klamorzili; bydōm klamorzić |
cz. przysz. złoż. l. poj 1. os. r. ż. | byda klamorziła; byda klamorzić |
cz. przysz. złoż. l.poj. 2. os. r. ż. | bydziesz klamorziła; bydziesz klamorzić |
cz. przysz. złoz. l. poj. 3. os. r. ż. | bydzie klamorziła; bydzie klamorzić |
cz. przysz. złoż. l. mn. 1. os. r. nmos. | bydymy klamorziły; bydymy klamorzić |
cz. przysz. złoż. l. mn. 2. os. r. nmos. | bydziecie klamorziły; bydziecie klamorzić |
cz. przysz. złoż. l. mn. 3. os. r. nmos. | bydōm klamorziły; bydōm klamorzić |
cz. przysz. złoż. l. poj. 1. os. r. n. | byda klamorziło; byda klamorzić |
cz. przysz. złoż. l. poj. 2. os. r. n. | bydziesz klamorziło; bydziesz klamorzić |
cz. przysz. złoż. l. poj. 3. os. r. n. | bydzie klamorziło; bydzie klamorzić |
imies. przym. czynny | - |
imies. przym. bierny | klamorzōny |
rzeczownik odczasown. | klamorzyni |
Czamu tak klamorzisz te koło? Pamiyntej, że nowego ci niy kupiymy.
Kery tak klamorzi tyn telewizor? Sam już połowa tych knefli je urwanych.
Niy klamorz tak tego autka, bo nowego niy dostaniesz.