klapa – wieko, pokrywa (pol.)
| Rodzaj | ż. |
| Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | klapa |
| Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | klapy |
| Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | klapie |
| Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | klapa |
| Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | klapōm |
| Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | klapie |
| Wołacz l. poj. Ty… | klapo |
| Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | klapy |
| Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | klapōw |
| Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | klapōm |
| Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | klapy |
| Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | klapami |
| Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | klapach |
| Wołacz l. mn. Wy… | klapy |
| Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
Zawrzij ta klapa ze studnie, co tam kery niy wleci.
Prziwiōnż dobrze ta klapa na dachu, co jōm wiater niy porwie.
Tam, pod tōm klapōm, sōm schody do pywnice,