Klara – Klara(pol.); Clarine, Klara (ger.); Klára (cze.); Clara, Clarence, Klara, Clare (eng.)
Rodzaj | ż. |
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | Klara |
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | Klary |
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | Klarze |
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | Klara |
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | Klarōm |
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | Klarze |
Wołacz l. poj. Ty… | Klaro |
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | Klary |
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | Klarōw |
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | Klarōm |
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | Klary |
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | Klarami |
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | Klarach |
Wołacz l. mn. Wy… | Klary |
Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
POL: imię żeńskie Klara. Lokalnie mogą występować różne skrōty iminia (np. Klara), jak również jego inne odmiany.
SI: Jutro wybiyrōmy sie ze Klarōm na pōnć do Piekor, tōż ôbiod musicie se uwarzić sami.
PL: Jutro wybieramy się z Klarą na pielgrzymkę do Piekar, więc obiad musicie sobie ugotować sami.
SI: Tyn klajdek to mo po tej starszej siotrze, po Klarze.
PL: Tę sukienkę ma po starszej siostrze, po Klarze.