Klara

Klara – Klara(pol.); Clarine, Klara (ger.); Klára (cze.); Clara, Clarence, Klara, Clare (eng.)

Rodzajż.
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je…Klara
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma…Klary
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie…Klarze
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza…Klara
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie...Klarōm
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we…Klarze
Wołacz l. poj. Ty…Klaro
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm…Klary
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma…Klarōw
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie…Klarōm
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza…Klary
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie…Klarami
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we…Klarach
Wołacz l. mn. Wy…Klary
Przimiotnik (jaki? czyj?)-

POL: imię żeńskie Klara. Lokalnie mogą występować różne skrōty iminia (np. Klara), jak również jego inne odmiany.

 

SI: Jutro wybiyrōmy  sie ze Klarōm na pōnć do Piekor, tōż ôbiod musicie se uwarzić sami.

PL: Jutro wybieramy się z Klarą na pielgrzymkę do Piekar, więc obiad musicie sobie ugotować sami.

 

SI: Tyn klajdek to mo po tej starszej siotrze, po Klarze.

PL: Tę sukienkę ma po starszej siostrze, po Klarze.

 

Podej dalij…