klucz

klucz – klucz (pol.)

Rodzajmnżyw.
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je…klucz
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma…klucza
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie…kluczowi
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza…klucz
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie...kluczym
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we…kluczu
Wołacz l. poj. Ty…kluczu
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm…klucze
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma…kluczōw
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie…kluczōm
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza…klucze
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza się…kluczmi
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we…kluczach
Wołacz l. mn. Wy…klucze
Przimiotnik (jaki? czyj?)-

POL: (1) narzędzie ślusarskie do odkręcania śrub itp.; (2) klucz do zamka drzwi, kłódki itp)

 

SI: Niy stroć tych kluczy, bo niy wlezymy do chałupy.

PL: Nie zgub tych kluczy, bo nie wejdziemy do domu.

 

SI: Dej sam te klucze, bo ty do rana niy  cylniesz do tego zōmka.

PL: Daj tutaj (mnie) te klucze, bo ty do rana nie trafisz do tego zamku.

 

SI: Sam mosz klucze, a jutro poôtwiyrosz budowa, bo jo przida trocha niyskorzij.

PL: Tutaj masz klucze i jutro poodmykasz budowę, bo ja przyjdę trochę później.

Podej dalij…