knif – sposób, sztuczka, trik, metoda (pol.); Weg, Trick, Methode (ger.); způsob, trik, metoda (cz.); way, trick, method (eng.)
| Rodzaj | mnżyw. |
| Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | knif |
| Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | knifu |
| Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | knifowi |
| Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | knif |
| Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | knifym |
| Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | knifie |
| Wołacz l. poj. Ty… | knifie |
| Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | knify |
| Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | knifōw |
| Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | knifōm |
| Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | knify |
| Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | knifami |
| Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | knifach |
| Wołacz l. mn. Wy… | knify |
| Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
Niy prōbuj tego ôtwiyrać na siyła, bo na to musi być jakiś knif,
Taki rzeczy sie ôtwiyro knifym, a niy brechōm.
Niy mosz jakigo knifu na zmiana tych kuglagrōw?