kobel – kość do gry (pol.)
| Rodzaj | mnżyw. |
| Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | kobel |
| Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | kobla |
| Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | koblowi |
| Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | kobel |
| Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | koblym |
| Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | koblu |
| Wołacz l. poj. Ty… | koblu |
| Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | koble |
| Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | kobli; koblōw |
| Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | koblōm |
| Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | koble |
| Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | koblami |
| Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | koblach |
| Wołacz l. mn. Wy… | koble |
| Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
Tato, pokoblujymy se na chwila koblami na pōnkty?
Kaj zaś sōm te koble, ôstoł yno jedyn ôstatni?
Poradzisz grać we koble?