kofer – walizka (pol.)
| Rodzaj | mnżyw. |
| Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | kofer |
| Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | kofra |
| Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | kofrowi |
| Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | kofer |
| Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | kofrym |
| Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | kofrze |
| Wołacz l. poj. Ty… | kofrze |
| Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | kofry |
| Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | kofrōw |
| Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | kofrōm |
| Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | kofry |
| Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | koframi |
| Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | kofrach |
| Wołacz l. mn. Wy… | kofry |
| Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
Jeszcze my kofrōw niy rozpakowali, a już zaś my musieli jechać dalij.
Pakuj kofry a jadymy nad morze, pod wiela je pogoda.
Mōm kajś te papiōry we kofrze, yno musza ich poszukać.