kolaja – koleina (pol.)
Rodzaj | ż. |
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | kolaja |
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | kolaje |
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | kolaji |
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | kolaja |
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | kolajōm |
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | kolaji |
Wołacz l. poj. Ty… | kolajo |
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | kolaje |
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | kolaji; kolajōw |
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | kolajōm |
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | kolaje |
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | kolajami |
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | kolajach |
Wołacz l. mn. Wy… | kolaje |
Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
SI: Sam sōm taki kolaje na tej drōdze, że niy idzie utrzimać linksztangi w rynkach.
PL: Tutaj są takie koleiny na tej drodze, że nie można utrzymać kierownicy w rękach.
SI: Dej pozōr, co niy wlecisz kōłkym w ta kolaja.
PL: Uważaj, żeby nie wpaść kołem w tę koleinę.
SI: Sam sie porobiyły po zimie taki kolaje, że niy idzie przejechać autym, yno trachtorym.
PL: Tutaj porobiły się po zimie takie koleiny. że nie można przejechać samochodem, tylko ciągnikiem.