kolano – kolano (pol.)
Rodzaj | n. |
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | kolano |
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | kolana |
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | kolanu |
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | kolano |
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | kolanym |
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | kolanie |
Wołacz l. poj. Ty… | kolano |
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | kolana |
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | kalanōw |
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | kolanōm |
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | kolana |
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | kolanami |
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | kolanach |
Wołacz l. mn. Wy… | kolana |
Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
Ukełzła żech ôtok, a klynkła żech na kolano tak, że do dzisiej niy poradza chodzić.
Tak mie kolana bolōm, że chodza yno po izbie ô berłach.
Co to mosz na tym kolanie, kaj żeś klynknōł we marasie?