kōłko – koło (pol.)
| Rodzaj | n. |
| Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | kōłko |
| Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | kōłka |
| Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | kōłku |
| Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | kōłko |
| Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | kōłkym |
| Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | kōłku |
| Wołacz l. poj. Ty… | kōłko |
| Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | kōłka |
| Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | kōłek; kōłkōw |
| Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | kōłkōm |
| Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | kōłka |
| Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | kōłkami |
| Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | kōłkach |
| Wołacz l. mn. Wy… | kōłka |
| Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
Widzioł żeś, że mosz pana w zadnim kōłku?
Tak dłōgo bydziesz jeździōł tym motorcyklym na jednym kōłku, aż co narobisz.
Musza zmiynić tyn mantel w przodnim kōłku, bo już je fest sjechany.