kolybka -kołyska (pol.)
| Rodzaj | ż. |
| Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | kolybka |
| Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | kolybki |
| Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | kolybce |
| Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | kolybka |
| Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | kolybkōm |
| Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | kolybce |
| Wołacz l. poj. Ty… | kolybko |
| Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | kolybki |
| Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | kolybek; kolybkōw |
| Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | kolybkōm |
| Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | kolybki |
| Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | kolybkami |
| Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | kolybkach |
| Wołacz l. mn. Wy… | kolybki |
| Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
Wroź go do kolybki a pokolybej go na chwila, możno uśnie.
Stazyjka śpi jeszcze we kolybce, ale już pomału trza bydzie jōm wziōnś do łóżeczka.