kōmedyjo – komedia (pol.)
Rodzaj | ż. |
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | kōmedyjo |
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | kōmedyje |
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | kōmedyji |
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | kōmedyjo |
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | kōmedyjōm |
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | kōmedyji |
Wołacz l. poj. Ty… | kōmedyjo |
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | kōmedyje |
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | kōmedyjōw |
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | kōmedyjōm |
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | kōmedyje |
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | kōmedyjami |
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | kōmedyjach |
Wołacz l. mn. Wy… | kōmedyje |
Przimiotnik (jaki? czyj?) | kōmedyjowy |
We tyjatrze leciała dzisiej kōmedyjo, a aktory godały po ślōnsku.
Z tym naszym psym to je rychtyk kōmedyjo, jak sie zaczyno gōnić ze kotym.