kōminiorz – kominiarz (pol.)
| Rodzaj | mos. |
| Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | kōminiorz |
| Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | kōminiorza |
| Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | kōminiorzowi |
| Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | kōminiorza |
| Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | kōminiorzym |
| Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | kōminiorzu |
| Wołacz l. poj. Ty… | kōminiorzu |
| Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | kōminiorze |
| Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | kōminiorzy; kōminiorzōw |
| Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | kōminiorzōm |
| Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | kōminiorzōw |
| Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | kōminiorzami |
| Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | kōminiorzach |
| Wołacz l. mn. Wy… | kōminiorze |
| Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
Trza zawołać kōminiorza, co nōm kōmin przepucuje przed zimōm.
Jak widzisz kōminiorza, to sie musisz wartko chycić za knefel.