kōń – koń (pol.)
Rodzaj | mżyw. |
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | kōń |
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | kōnia |
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | kōniowi |
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | kōnia |
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | kōniym |
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | kōniu |
Wołacz l. poj. Ty… | kōniu |
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | kōnie |
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | kōniōw |
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | kōniōm |
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | kōnie |
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | kōniami |
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | kōniach |
Wołacz l. mn. Wy… | kōnie |
Przimiotnik (jaki? czyj?) | kōński |
SI: Jutro trza jechać z kōniym do kowola, tōż musisz jechać zy mnōm.
PL: Jutro trzeba jechać z koniem do kowala, więć musisz jechać ze mną.
SI: Jo ci prziwieza kōniami te prochy, niy bydziesz tam z wōzkym jeździōł.
PL: Ja przywiozę ci końmi te nawozy, nie będziesz tam z wózkiem jeździł.
SI: Niy chodź ku tymu kōniowi, bo cie kopnie, abo ugryzie.
PL: Nie chodź do tego konia, bo cię kopnie, albo ugryzie.