kończyć (sie) – kończyć (pol.)
bezokolicznik | kōńczyć |
---|---|
aspekt | niedok. |
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 1. | kōńcza |
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 2. | kōńczysz |
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 3. | kōńczy |
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 1. | kōńczymy |
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 2. | kōńczycie |
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 3. | kōńczōm |
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. m. | kōńczōł żech |
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. m. | kōńczōł żeś |
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. m. | kōńczōł |
cz. przesz. l. mn. 1. os. r. mos. | kōńczyli my |
cz. przesz. l. mn. 2. os. r.mos. | kōńczyliście; żeście kōńczyli |
cz. przesz. l. mn. 3. os. r. mos. | kōńczyli |
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. ż. | kōńczyła żech; kōńczyłach; żech kōńczyła |
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. ż. | kōńczyła żeś; kōńczyłaś; żeś kōńczyła |
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. ż. | kōńczyła |
cz. przesz. l. mn. 1. os. r. nmos.. | kōńczyły my; my kōńczyły |
cz. przesz. l. mn. 2. os. r. nmos. | kōńczyłyście; żeście kōńczyły |
cz. przesz. l. mn. 3. os. r. nmos. | kōńczyły |
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. n. | kōńczyło żech; żech kōńczyło |
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. n. | kōńczyło żeś; żeś kōńczyło |
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. n. | kōńczyło |
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. m. | bōł żech kōńczōł |
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. m. | bōł żeś kōńczōł |
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. m. | bōł kōńczōł |
cz. zaprzesz. l. mn. 1.os. r mos. | byli my kōńczyli |
cz. zaprzesz. l. mn. 2. os. r. mos. | byliście kōńczyli |
cz. zaprzesz. l. mn. 3. os. r. mos. | byli kōńczyli |
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. ż. | była żech kōńczyła |
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. ż. | była żeś kōńczyła |
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. ż. | była kōńczyła |
cz. zaprzesz. l. mn. 1. os. r. nmos. | były my kōńczyły |
cz. zaprzesz. l. mn. 2. os. r. nmos. | byłyście kōńczyły |
cz. zaprzesz. l. mn. 3. os. r. nmos. | były kōńczyły |
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. n. | było żech kōńczyło |
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. n. | było żeś kōńczyło |
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. n. | było kōńczyło |
tr. rozk. l. poj. 2. os. . | kōńcz |
tr. rozk. l. poj 3. os. | niech kōńczy |
tr. rozk. l. mn. 1. os. | - |
tr. rozk. l. mn. 2. os. | kōńczcie |
tr. rozk. l. mn. 3. os. | niech kōńczōm |
tr. przyp. ter. l. poj. 1. os. r. m. | kōńczōł bych |
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. m. | kōńczōł byś |
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. r. m. | kōńczōł by |
tr. przyp. ter. l. mn. 1. os. r. mos. | kōńczyli by my |
tr. przyp. ter. l. mn. 2. os. r. mos. | kōńczyli byście |
tr. przyp. ter. l. mn. 3. os. r. mos. | kōńczyli by |
tr. przyp. ter. l. poj, 1. os. r. ż. | kōńczyła bych |
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. ż. | kōńczyła byś |
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. r. ż. | kōńczyła by |
tr. przyp. ter. l. mn. 1. os. r. mos. | kōńczyły by my |
tr. przyp. ter. l. mn. 2. os. r. nmos. | kōńczyły byście |
tr. przyp. ter. l. mn. 3. os. r. nmos. | kōńczyły by |
tr. przyp. ter. l. poj. 1. os. r. n. | kōńczyło bych |
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. n. | kōńczyło byś |
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. l. poj. r. n. | kōńczyło by |
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. m. | bōł bych kōńczōł |
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. m. | bōł byś kōńczōł |
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. m. | bōł by kōńczōł |
tr. przyp. przesz. l. mn. 1. os. r. mos. | byli by my kōńczyli |
tr. przyp. przesz. l. mn. 2. os. r. mos. | byli byście kōńczyli |
tr. przyp. przesz. l. mn. 3. os. r. mos. | byli by kōńczyli |
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. ż. | była bych kōńczyła |
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. ż. | była byś kōńczyła |
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. ż. | była by kōńczyła |
tr. przyp. przesz. l. mn. 1. os. r. nmos. | były by my kōńczyły |
tr. przyp. przesz. l. mn. 2. os. r. nmos. | były byście kōńczyły |
tr. przyp. przesz. l. mn. 3. os. r. nmos. | były by kōńczyły |
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. n. | było bych kōńczyło |
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. n. | było byś kōńczyło |
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. n. | było by kōńczyło |
cz. przysz. złoż. l. poj. 1. os. r. m. | byda kōńczōł |
cz. przysz. złoż l. poj. 2. os. r. m. | bydziesz kōńczōł |
cz. przysz. złoż. l. poj. 3. os. r. m. | bydzie kōńczōł |
cz. przysz. złoż. l. mn. 1. os. r. mos. | bydymy kōńczyli; bydymy kōńczyć |
cz. przysz. złoż. l. mn. 2. os. r. mos. | bydziecie kōńczyli; bydziecie kōńczyć |
cz. przysz. złoż. l. mn. 3. os. r. mos. | bydōm kōńczyli; bydōm kōńczyć |
cz. przysz. złoż. l. poj 1. os. r. ż. | byda kōńczyła; byda kōńczyć |
cz. przysz. złoż. l.poj. 2. os. r. ż. | bydziesz kōńczyła; bydziesz kōńczyć |
cz. przysz. złoz. l. poj. 3. os. r. ż. | bydzie kōńczyła; bydzie kōńczyć |
cz. przysz. złoż. l. mn. 1. os. r. nmos. | bydymy kōńczyły; bydymy kōńczyć |
cz. przysz. złoż. l. mn. 2. os. r. nmos. | bydziecie kōńczyły; bydziecie kōńczyć |
cz. przysz. złoż. l. mn. 3. os. r. nmos. | bydōm kōńczyly; bydōm kōńczyć |
cz. przysz. złoż. l. poj. 1. os. r. n. | byda kōńczyło; byda kōńczyć |
cz. przysz. złoż. l. poj. 2. os. r. n. | bydziesz kōńczyło; bydziesz kōńczyć |
cz. przysz. złoż. l. poj. 3. os. r. n. | bydzie kōńczyło; bydzie kōńczyć |
imies. przym. czynny | - |
imies. przym. bierny | kōńczōny |
rzeczownik odczasown. | kōńczyni |
Rok sie kōńczy, zaś bydymy starsi.
Kōńczymy na dzisiej, bo trza iś spać, jutro tyż je dziyń.
Jo bōł prawie kōńczōł robota, jak ôn prziszoł mi pōmōc.