kōńczyć

kończyć (sie) – kończyć (pol.)

bezokolicznikkōńczyć
aspektniedok.
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 1.kōńcza
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 2.kōńczysz
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 3.kōńczy
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 1.kōńczymy
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 2.kōńczycie
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 3.kōńczōm
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. m.kōńczōł żech
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. m.kōńczōł żeś
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. m.kōńczōł
cz. przesz. l. mn. 1. os. r. mos.kōńczyli my
cz. przesz. l. mn. 2. os. r.mos.kōńczyliście; żeście kōńczyli
cz. przesz. l. mn. 3. os. r. mos.kōńczyli
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. ż.kōńczyła żech; kōńczyłach; żech kōńczyła
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. ż.kōńczyła żeś; kōńczyłaś; żeś kōńczyła
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. ż.kōńczyła
cz. przesz. l. mn. 1. os. r. nmos..kōńczyły my; my kōńczyły
cz. przesz. l. mn. 2. os. r. nmos. kōńczyłyście; żeście kōńczyły
cz. przesz. l. mn. 3. os. r. nmos.kōńczyły
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. n.kōńczyło żech; żech kōńczyło
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. n.kōńczyło żeś; żeś kōńczyło
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. n.kōńczyło
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. m.bōł żech kōńczōł
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. m.
bōł żeś kōńczōł
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. m.bōł kōńczōł
cz. zaprzesz. l. mn. 1.os. r mos. byli my kōńczyli
cz. zaprzesz. l. mn. 2. os. r. mos. byliście kōńczyli
cz. zaprzesz. l. mn. 3. os. r. mos.byli kōńczyli
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. ż.była żech kōńczyła
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. ż. była żeś kōńczyła
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. ż.była kōńczyła
cz. zaprzesz. l. mn. 1. os. r. nmos. były my kōńczyły
cz. zaprzesz. l. mn. 2. os. r. nmos.
byłyście kōńczyły
cz. zaprzesz. l. mn. 3. os. r. nmos.były kōńczyły
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. n.było żech kōńczyło
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. n.było żeś kōńczyło
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. n.było kōńczyło
tr. rozk. l. poj. 2. os. . kōńcz
tr. rozk. l. poj 3. os.niech kōńczy
tr. rozk. l. mn. 1. os. -
tr. rozk. l. mn. 2. os.kōńczcie
tr. rozk. l. mn. 3. os.niech kōńczōm
tr. przyp. ter. l. poj. 1. os. r. m. kōńczōł bych
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. m. kōńczōł byś
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. r. m.kōńczōł by
tr. przyp. ter. l. mn. 1. os. r. mos.kōńczyli by my
tr. przyp. ter. l. mn. 2. os. r. mos. kōńczyli byście
tr. przyp. ter. l. mn. 3. os. r. mos.kōńczyli by
tr. przyp. ter. l. poj, 1. os. r. ż.kōńczyła bych
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. ż.
kōńczyła byś
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. r. ż.kōńczyła by
tr. przyp. ter. l. mn. 1. os. r. mos. kōńczyły by my
tr. przyp. ter. l. mn. 2. os. r. nmos.kōńczyły byście
tr. przyp. ter. l. mn. 3. os. r. nmos.kōńczyły by
tr. przyp. ter. l. poj. 1. os. r. n. kōńczyło bych
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. n.kōńczyło byś
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. l. poj. r. n.kōńczyło by
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. m. bōł bych kōńczōł
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. m.bōł byś kōńczōł
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. m.bōł by kōńczōł
tr. przyp. przesz. l. mn. 1. os. r. mos.byli by my kōńczyli
tr. przyp. przesz. l. mn. 2. os. r. mos.byli byście kōńczyli
tr. przyp. przesz. l. mn. 3. os. r. mos.byli by kōńczyli
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. ż.była bych kōńczyła
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. ż.była byś kōńczyła
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. ż. była by kōńczyła
tr. przyp. przesz. l. mn. 1. os. r. nmos.były by my kōńczyły
tr. przyp. przesz. l. mn. 2. os. r. nmos.były byście kōńczyły
tr. przyp. przesz. l. mn. 3. os. r. nmos. były by kōńczyły
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. n. było bych kōńczyło
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. n. było byś kōńczyło
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. n.było by kōńczyło
cz. przysz. złoż. l. poj. 1. os. r. m. byda kōńczōł
cz. przysz. złoż l. poj. 2. os. r. m.bydziesz kōńczōł
cz. przysz. złoż. l. poj. 3. os. r. m.bydzie kōńczōł
cz. przysz. złoż. l. mn. 1. os. r. mos. bydymy kōńczyli; bydymy kōńczyć
cz. przysz. złoż. l. mn. 2. os. r. mos.bydziecie kōńczyli; bydziecie kōńczyć
cz. przysz. złoż. l. mn. 3. os. r. mos.bydōm kōńczyli; bydōm kōńczyć
cz. przysz. złoż. l. poj 1. os. r. ż.byda kōńczyła; byda kōńczyć
cz. przysz. złoż. l.poj. 2. os. r. ż.bydziesz kōńczyła; bydziesz kōńczyć
cz. przysz. złoz. l. poj. 3. os. r. ż. bydzie kōńczyła; bydzie kōńczyć
cz. przysz. złoż. l. mn. 1. os. r. nmos.bydymy kōńczyły; bydymy kōńczyć
cz. przysz. złoż. l. mn. 2. os. r. nmos.bydziecie kōńczyły; bydziecie kōńczyć
cz. przysz. złoż. l. mn. 3. os. r. nmos.bydōm kōńczyly; bydōm kōńczyć
cz. przysz. złoż. l. poj. 1. os. r. n. byda kōńczyło; byda kōńczyć
cz. przysz. złoż. l. poj. 2. os. r. n.
bydziesz kōńczyło; bydziesz kōńczyć
cz. przysz. złoż. l. poj. 3. os. r. n.bydzie kōńczyło; bydzie kōńczyć
imies. przym. czynny-
imies. przym. biernykōńczōny
rzeczownik odczasown.kōńczyni
Rybnik

Rok sie kōńczy, zaś bydymy starsi.
Kōńczymy na dzisiej, bo trza iś spać, jutro tyż je dziyń.
Jo bōł prawie kōńczōł robota, jak ôn prziszoł mi pōmōc.

Podej dalij…