kōndman

kōndman – klient (pol.)

Rodzajmos.
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je…kōndman
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma…kōndmana
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie…kōndmanowi
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza…kōndmana
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie...kōndmanym
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we…kōndmanie
Wołacz l. poj. Ty…kōndmanie
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm…kōndmany
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma…kōndmanōw
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie…kōndmanōm
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza…kōndmanōw
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie…kōndmanami
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we…kōndmanach
Wołacz l. mn. Wy…kōndmany
Przimiotnik (jaki? czyj?)-

 

SI: Przed świyntami je trocha wiyncyj kōndmanōw, potym zaś bydzie prōzny sklep.

PL: przed świętami jest trochę więcej klientów, potem znowu będzie pusty sklep.

 

SI: Przikludziōł żech wōm nowego kōndmana do sklepu.

PL: Przyprowadziłem wam nowego klienta do sklepu.

 

SI: Jo mōm swojich kōndmanōw, co im kożdy rok sprzedowōm te kartofle.

PL: Ja mam swoich klientów, którym co roku sprzedaję te ziemniaki.

 

SI: Ô swojich kōndmanōw trza dbać, coby niy poszli do inkszego sprzedowacza.

PL: O swoich klienów trzeba dbać, żeby nie poszli do innego sprzedawcy.

 

 

 

 

Podej dalij…