kōniec

kōniec – koniec (pol.)

Rodzajmnżyw.
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je…kōniec
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma…kōńca
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie…kōńcowi
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza…kōniec
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie...kōńcym
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we…kōńcu
Wołacz l. poj. Ty…kōńcu
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm…kōńce
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma…kōńcōw
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie…kōńcōm
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza…kōńce
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie…kōńcami
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we…kōńcach
Wołacz l. mn. Wy…kōńce
Przimiotnik (jaki? czyj?)kōńcowy
Rybnik

 

SI: Niy poradza znojś kōńca tej nici.

PL: Nie potrafię znaleźć końca tej nici.

 

SI: Doczkej, dyć zarozki je kōniec tego filmu.

PL: Zaczekaj, przecież zaraz jest koniec tego filmu.

 

SI: Za chwila je kōniec roku, a jo jeszcze mōm praje cały urlop, bo niy ma kedy go wybrać.

PL: Za chwilę jest koniec roku, a ja mam jeszcze prawie cały urlop, bo nie ma kiedy go wybrać.

 

SI: Powieś tyn kōniec kabla na gwoździu, coby niy leżoł na ziymi w marasie.

PL: Powieś tę końcówkę przewodu na gwoździu, żeby nie leżała na ziemi w błocie.

 

Podej dalij…