kōnsztik – sztuczka, ćwiczenie zręcznościowe (pol.)
Rodzaj | mnżyw. |
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | kōnsztik |
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | kōnsztika |
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | kōnsztikowi |
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | kōnsztik |
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | kōnsztikym |
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | kōnsztiku |
Wołacz l. poj. Ty… | kōnsztiku |
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | kōnsztiki |
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | kōnsztikōw |
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | kōnsztikōm |
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | kōnsztiki |
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | kōnsztikami |
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | kōnsztikach |
Wołacz l. mn. Wy… | kōnsztiki |
Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
SI: Tyn synek poradzi robić taki kōnsztiki, Ôn poradzi bez cołki plac na rynkach przelyź.
PL: Ten chłopak potrafi robić takie sztuczki. On potrafi przejść przez całe podwórko na rękach.
SI: Cōż to wyprawiosz za kōnsztiki na tym gelyndrze. Dyć ślecisz.
PL: Co to wyczyniasz za sztuczki na tej poręczy. Przecież spadniesz.
SI: Te cyrkuśniki w tym cyrkusie taki kōnsztiki poradzōm robić.
PL: Ci cyrkowcy w tym cyrku takie sztuczki potrafią wyczyniać.