kopfszelōnt – zawrōt głowy; poplątanie myśli, wariactwo (pol.)
Rodzaj | mnżyw. |
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | kopfszelōnt |
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | kopfszelōntu |
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | kopfszelōntowi |
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | kopfszelōnt |
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | kopfszelōntym |
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | kopfszelōncie |
Wołacz l. poj. Ty… | kopfszelōncie |
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | kopfszelōnty |
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | kopfszelōntōw |
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | kopfszelōntōm |
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | kopfszelōnty |
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | kopfszelōntami |
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | kopfszelōntach |
Wołacz l. mn. Wy… | kopfszelōnty |
Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
POL: poplątanie myśli, bōl głowy z powodu natłoku myśli, małpi rozum po alkoholu itp.
Ôn, jak wypije, to mo taki kopfszelōnt, że z nim niy pogodosz.
Mōm taki kopfszelōnt we głowie, że niy wiym co zrobić.
Na tym szkolyniu mi narobiyli takigo kopfszelōntu, że terazki dziepiyro nic niy wiym.