kopruch – komar (pol.); die Mücke (ger.); komár (cze.); mosquito (eng.)
| Rodzaj | mżyw. |
| Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | kopruch |
| Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | koprucha |
| Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | kopruchowi |
| Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | koprucha |
| Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | kopruchym |
| Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | kopruchu |
| Wołacz l. poj. Ty… | kopruchu |
| Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | kopruchy |
| Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | kopruchōw |
| Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | kopruchōm |
| Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | kopruchy; kopruchōw |
| Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | kopruchami |
| Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | kopruchach |
| Wołacz l. mn. Wy… | kopruchy |
| Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
Jo uciekōm dudōm, bo mie sam te kopruchy zeżerōm.
Tela kopruchōw sam je, że niy idzie posiedzieć we wieczōr na placu.
Niy puszczej sam kopruchōw, a zawiyrej te ôkno.