korzyni – pieprz (pol.); der Pfeffer (ger.); pepř (cze.); pepper (eng.)
| Rodzaj | n. |
| Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | korzyni |
| Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | korzynio |
| Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | korzyniu |
| Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | korzyni |
| Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | korzyniym |
| Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | korzyniu |
| Wołacz l. poj. Ty… | korzyni |
| Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | - |
| Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | - |
| Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | - |
| Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | - |
| Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | - |
| Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | - |
| Wołacz l. mn. Wy… | - |
| Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
Kery sam nasuł tela korzynio? Az mie w gymbie poli.
Sam mosz sōl a korzyni, możesz se dosuć.
Tōmaty jym rada ze solōm a korzyniym.