kowol – kowal (pol.)
Rodzaj | mos. |
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | kowol |
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | kowola |
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | kowolowi |
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | kowola |
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | kowolym |
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | kowolu |
Wołacz l. poj. Ty… | kowolu |
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | kowole |
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | kowolōw |
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | kowolōm |
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | kowolōw |
Narz. l. mn. (kimi? czym?) Asza się… | kowolami |
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | kowolach |
Wołacz l. mn. Wy… | kowole |
Przimiotnik (jaki? czyj?) | kowolski |
SI: Dzisiej wszystko robi sie ze chińskigo plastyku, tōż kowole sōm niypotrzebni.
PL: Dzisiaj wszystko robi się z chińskiego plastiku, więc kowale są niepotrzebni.
SI: Trza zawiyź tego kōnia do podkucio do kowola.
PL: Trzeba zawieźć tego konia do podkucia do kowala.
SI: Powiydz kowolowi, to ci ukuje nowo siykyra.
PL: Powiedz kowalowi, to wykuje ci nową siekierę.