kragel – kołnierz (pol.)
| Rodzaj | mnżyw. |
| Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | kragel |
| Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | kragla |
| Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | kraglowi |
| Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | kragel |
| Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | kraglym |
| Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | kraglu |
| Wołacz l. poj. Ty… | kraglu |
| Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | kragle |
| Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | kragli; kraglōw |
| Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | kraglōm |
| Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | kragle |
| Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | kraglami |
| Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | kraglach |
| Wołacz l. mn. Wy… | kragle |
| Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
Poprow se tyn kragel, bo mosz podwinyty.
Tam je ciepło, tōż możesz iś we koszuli z kraglym a pod bindrym.
Niy zapna tego knefla pod kraglym, bo mōm za gruby kark.