krankol – zwolnienie lekarskie; chorobowe (pol.)
Rodzaj | mnżyw. |
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | krankol |
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | krankola |
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | krankolowi |
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | krankol |
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | krankolym |
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | krankolu |
Wołacz l. poj. Ty… | krankolu |
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | krankole |
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | krankolōw |
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | krankolōm |
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | krankole |
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | krankolami |
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | krankolach |
Wołacz l. mn. Wy… | krankole |
Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
SI: Tak sie kepsko czuja, a jeszcze musza z tym krankolym do roboty jechać.
PL: Tak się słabo czuję a jeszcze muzę z tym zwolnieniem do pracy jechać.
SI: Ani mi niy godej ô krankolu, bo tela roboty mōmy po niedzieli.
PL: Nawet mi nie mów o chorobowym, bo tyle pracy mamy w przyszłym tygodniu.
SI: Tyn dochtōr wypisowoł piyrwej bezmała krankol za flaszka.
PL: Ten lekarz wypisywał podobno dawniej chorobowe za butelkę