kroci – krojenie (pol.)
| Rodzaj | n. |
| Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | kroci |
| Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | krocio |
| Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | krociu |
| Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | kroci |
| Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | krociym |
| Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | krociu |
| Wołacz l. poj. Ty… | kroci |
| Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | krocia |
| Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | krociōw |
| Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | krociōm |
| Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | krocia |
| Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | krociami |
| Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | krociach |
| Wołacz l. mn. Wy… | krocia |
| Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
SI: Dej pozōr przi tymu krociu, aż se palca niy urzniesz. (cz: ur-zniesz)
PL: Uważaj przy tym krojeniu, żeby sobie palca nie uciąć.
SI: Za chwila bydōm te jarziny do krocio, yno muszōm trocha ôchłōdnyć.
PL: Za chwilę będą te warzywa do krojenia, tylko muszą się trochę schłodzić.
SI: Musisz mi pōmōc z tym krociym, bo jo sama niy dōm rady.
PL: Musisz pomóc mi z tym krojeniem, bo ja sama nie dam rady.