kukōwka – kukułka (pol.)
Rodzaj | ż. |
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | kukōwka |
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | kukōwki |
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | kukōwce |
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | kukōwka |
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | kukōwkōm |
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | kukōwce |
Wołacz l. poj. Ty… | kukōwko |
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | kukōwki |
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | kukówek; kukōwkōw |
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | kukōwkōm |
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | kukōwki |
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | kukōwkami |
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | kukōwkach |
Wołacz l. mn. Wy… | kukōwki |
Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
POL: kukułka – ptak.
SI: Jak kukōwka kuko, to trza mieć jaki grosz we kapsie.
PL: Gdy kukułka kuka. to trzeba mieć jakiś pieniądz w kieszeni.
SI: Dej pozōr, aż cie kukōwka niy ôkuko.
PL: Uważaj, żeby cię kukułka nie okukała.