kwiōnczeć – stękać, kwękać (pol.)
bezokolicznik | kwiōnczeć |
---|---|
aspekt | niedok. |
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 1. | kwiōncza |
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 2. | kwiōnczysz |
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 3. | kwiōnczy |
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 1. | kwiōnczymy |
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 2. | kwiōnczycie |
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 3. | kwiōnczōm |
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. m. | kwiōnczoł żech |
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. m. | kwiōnczoł żeś |
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. m. | kwiōnczoł |
cz. przesz. l. mn. 1. os. r. mos. | kwiōnczeli my |
cz. przesz. l. mn. 2. os. r.mos. | kwiōnczeliście; żeście kwiōnczeli |
cz. przesz. l. mn. 3. os. r. mos. | kwiōnczeli |
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. ż. | kwiōnczała żech; kwiōnczałach; żech kwiōnczała |
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. ż. | kwiōnczała żeś; kwiōnczałaś; żeś kwiōnczała |
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. ż. | kwiōnczała |
cz. przesz. l. mn. 1. os. r. nmos.. | kwiōnczały my; my kwiōnczały |
cz. przesz. l. mn. 2. os. r. nmos. | kwiōnczałyście; żeście kwiōnczały |
cz. przesz. l. mn. 3. os. r. nmos. | kwiōnczały |
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. n. | kwiōnczało żech; żech kwiōnczało |
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. n. | kwiōnczało żeś; żeś kwiōnczało |
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. n. | kwiōnczało |
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. m. | bōł żech kwiōnczoł |
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. m. | bōł żeś kwiōnczoł |
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. m. | bōł kwiōnczoł |
cz. zaprzesz. l. mn. 1.os. r mos. | byli my kwiōnczeli |
cz. zaprzesz. l. mn. 2. os. r. mos. | byliście kwiōnczeli |
cz. zaprzesz. l. mn. 3. os. r. mos. | byli kwiōnczeli |
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. ż. | była żech kwiōnczała |
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. ż. | była żeś kwiōnczała |
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. ż. | była kwiōnczała |
cz. zaprzesz. l. mn. 1. os. r. nmos. | były my kwiōnczały |
cz. zaprzesz. l. mn. 2. os. r. nmos. | byłyście kwiōnczały |
cz. zaprzesz. l. mn. 3. os. r. nmos. | były kwiōnczały |
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. n. | było żech kwiōnczało |
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. n. | było żeś kwiōnczało |
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. n. | było kwiōnczało |
tr. rozk. l. poj. 2. os. . | kwiōncz |
tr. rozk. l. poj 3. os. | niech kwiōnczy |
tr. rozk. l. mn. 1. os. | - |
tr. rozk. l. mn. 2. os. | kwiōnczcie |
tr. rozk. l. mn. 3. os. | niech kwiōnczōm |
tr. przyp. ter. l. poj. 1. os. r. m. | kwiōnczoł bych |
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. m. | kwiōnczoł byś |
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. r. m. | kwiōnczoł by |
tr. przyp. ter. l. mn. 1. os. r. mos. | kwiōnczeli by my |
tr. przyp. ter. l. mn. 2. os. r. mos. | kwiōnczeli byście |
tr. przyp. ter. l. mn. 3. os. r. mos. | kwiōnczeli by |
tr. przyp. ter. l. poj, 1. os. r. ż. | kwiōnczała bych |
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. ż. | kwiōnczała byś |
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. r. ż. | kwiōnczała by |
tr. przyp. ter. l. mn. 1. os. r. mos. | kwiōnczały by my |
tr. przyp. ter. l. mn. 2. os. r. nmos. | kwiōnczały byście |
tr. przyp. ter. l. mn. 3. os. r. nmos. | kwiōnczały by |
tr. przyp. ter. l. poj. 1. os. r. n. | kwiōnczało bych |
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. n. | kwiōnczało byś |
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. l. poj. r. n. | kwiōnczało by |
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. m. | bōł bych kwiōnczoł |
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. m. | bōł byś kwiōnczoł |
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. m. | bōł by kwiōnczoł |
tr. przyp. przesz. l. mn. 1. os. r. mos. | byli by my kwiōnczeli |
tr. przyp. przesz. l. mn. 2. os. r. mos. | byli byście kwiōnczeli |
tr. przyp. przesz. l. mn. 3. os. r. mos. | byli by kwiōnczeli |
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. ż. | była bych kwiōnczała |
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. ż. | była byś kwiōnczała |
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. ż. | była by kwiōnczała |
tr. przyp. przesz. l. mn. 1. os. r. nmos. | były by my kwiōnczały |
tr. przyp. przesz. l. mn. 2. os. r. nmos. | były byście kwiōnczały |
tr. przyp. przesz. l. mn. 3. os. r. nmos. | były by kwiōnczały |
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. n. | było bych kwiōnczało |
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. n. | było byś kwiōnczało |
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. n. | było by kwiōnczało |
cz. przysz. złoż. l. poj. 1. os. r. m. | byda kwiōnczoł |
cz. przysz. złoż l. poj. 2. os. r. m. | bydziesz kwiōnczoł |
cz. przysz. złoż. l. poj. 3. os. r. m. | bydzie kwiunczoł |
cz. przysz. złoż. l. mn. 1. os. r. mos. | bydymy kwiōnczeli; bydymy kwiōnczeć |
cz. przysz. złoż. l. mn. 2. os. r. mos. | bydziecie kwiōnczeli; bydziecie kwiōnczeć |
cz. przysz. złoż. l. mn. 3. os. r. mos. | bydōm kwiōnczeli; bydōm kwiōnczeć |
cz. przysz. złoż. l. poj 1. os. r. ż. | byda kwiōnczała; byda kwiōnczeć |
cz. przysz. złoż. l.poj. 2. os. r. ż. | bydziesz kwiōnczała; bydziesz kwiōnczeć |
cz. przysz. złoz. l. poj. 3. os. r. ż. | bydzie kwiōnczała; bydzie kwiōnczeć |
cz. przysz. złoż. l. mn. 1. os. r. nmos. | bydymy kwiōnczały; bydymy kwiōnczeć |
cz. przysz. złoż. l. mn. 2. os. r. nmos. | bydziecie kwiōnczały; bydziecie kwiōnczeć |
cz. przysz. złoż. l. mn. 3. os. r. nmos. | bydōm kwiōnczały; bydōm kwiōnczeć |
cz. przysz. złoż. l. poj. 1. os. r. n. | byda kwiōnczało: byda kwiōnczeć |
cz. przysz. złoż. l. poj. 2. os. r. n. | bydziesz kwiōnczało; bydziesz kwiōnczeć |
cz. przysz. złoż. l. poj. 3. os. r. n. | bydzie kwiōnczało; bydzie kwiōnczeć |
imies. przym. czynny | - |
imies. przym. bierny | - |
rzeczownik odczasown. | kwiōnczyni |
Piyrsze chodzisz bez czopki, a potym kwiōnczysz, żeś je chory.
Skōńcz kwiōnczeć, bo cie żodyn niy bije.
Kōńcz już ta robota na dzisiej bo jutro zaś bydziesz kwiōnczoł, że cie wszystko boli.