kwiotek – kwiat (pol.)
| Rodzaj | mnżyw. |
| Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | kwiotek |
| Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | kwiotka |
| Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | kwiotkowi |
| Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | kwiotek |
| Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | kwiotkym |
| Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | kwiotku |
| Wołacz l. poj. Ty… | kwiotku |
| Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | kwiotki |
| Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | kwiotkōw |
| Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | kwiotkōm |
| Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | kwiotki |
| Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | kwiotkami |
| Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | kwiotkach |
| Wołacz l. mn. Wy… | kwiotki |
| Przimiotnik (jaki? czyj?) | kwiotkowy |
Na urodziny babie trza kupić kwiotek, a chłopu pōł litra.
Bez kwiotka sam niy przichodź.
Jutro idymy ze kwiotami do szkoły, bo rechtory majōm świynto.