kwiyciyń – kwiecień (pol.); der April (ger.); duben (cze.); April (eng.)
| Rodzaj | mnżyw. |
| Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | kwiyciyń |
| Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | kwiytnia |
| Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | kwiytniowi |
| Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | kwiyciyń |
| Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | kwiytniym |
| Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | kwiytniu |
| Wołacz l. poj. Ty… | kwiytniu |
| Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | kwiytnie |
| Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | kwiytniōw |
| Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | kwiytniōm |
| Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | kwiytnie |
| Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | kwiytniami |
| Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | kwiytniach |
| Wołacz l. mn. Wy… | kwiytnie |
| Przimiotnik (jaki? czyj?) | kwiytniowy |
Bez ôstatni lata najwiyncyj śniega padze we kwiytniu na Wielkanoc.
Piyrszego kwiytnia we Prima Aprilis trza se dać na wszystko pozōr.