kympa, kympka – pagórek, wzgórze, wzniesienie (pol.)
| Rodzaj | ż. |
| Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | kympa, kympka |
| Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | kympy, kympki |
| Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | kympie. kympce |
| Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | kympa. kympka |
| Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | kympōm, kympkōm |
| Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | kympie, kympce |
| Wołacz l. poj. Ty… | kympo, kympko |
| Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | kympy, kympki |
| Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | kympōw, kympkōw |
| Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | kympōm, kympkōm |
| Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | kympy, kympki |
| Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | kympami, kympkami |
| Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | kympach, kympkach |
| Wołacz l. mn. Wy… | kympy, kympki |
| Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
Pōdź se pozjyżdżōmy na sōnkach z tej kympki.
Ta chałupa bioło, tam na kympie.
Ale żech sie zafuczała pod ta kympa.