laclik – śliniak (pol.)
Rodzaj | mnżyw. |
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | laclik |
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | laclika |
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | laclikowi |
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | laclik |
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | laclikym |
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | lacliku |
Wołacz l. poj. Ty… | lacliku |
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | lacliki |
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | laclikōw |
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | laclikōm |
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | lacliki |
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | laclikami |
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | laclikach |
Wołacz l. mn. Wy… | lacliki |
Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
Już żech ci dała laclik, a tyś sie i tak cały ukidoł.
Niy ściōngej tego laclika, bo sie umażesz.
Ale ci pasuje w tym lacliku, choćby pod bindrym.