leki

leki – lekki, łatwy (pol.)

przymiotnik	leki
Mn. l. poj. r. m. (jaki?) Sam je...	leki
Mn. l. poj. r. ż. (jako?) Sam je...	leko
Mn. l. poj. r. n. (jaki?) Sam je...	leki
Mn. l. mn. r. mos. (jacy? jaki?) Sam sōm...	leki; lecy
Mn. l. mn. r. nmos.(jaki?) Sam sōm...	leki
Dop. l. poj. r. m. (jakigo?) Sam ni ma...	lekigo
Dop. l. poj. r. ż. (jakij?) Sam ni ma...	lekij
Dop. l. poj. r. n. ( jakigo?) Sam ni ma...	lekigo
Dop. l. mn. r. mos. (jakich?) Sam ni ma...	lekich
Dop. l. mn. r. nmos. (jakich?) Sam ni ma...	lekich
Cel. l. poj. r. m. (jakimu?) Dziwuja sie...	lekimu
Cel. l. poj. r. ż. (jakij?) Dziwuja sie...	lekij
Cel. l. poj. r. n. (jakimu?) Dziwuja sie...	lekimu
Cel. l. mn. r. mos. (jakim?) Dziwuja sie...	lekim
Cel. l. mn. r. nmos. (jakim?) Dziwuja sie...	lekim
Bier. l. poj. r. mżyw. (jakigo?) Widza...	lekigo
Bier. l. poj. r. mnżyw. (jaki? Widza...	leki
Bier. l. poj. r. ż. (jako?) Widza..	leko
Bier. l. poj. r. n. (jaki?) Widza...	leki
Bier. l mn. r. mos. (jakich?) Widza...	lekich
Bier. l. mn r. nmos. (jaki?) Widza...	leki
Narz. l. poj. r. m. (jakim?) Asza sie...	lekim
Narz. l. poj. r. ż. (jakom?) Asza sie...	lekōm
Narz. l. poj. r. n. (jakim?) Asza sie...	lekim
Narz. l. mn. r. mos. (jakimi?) Asza sie...	lekimi
Narz. l. mn. r. nmos. (jakimi?) Asza sie...	lekimi
Msc. l. poj. r. m. (jakim?) Je żech we...	lekim
Msc. l. poj. r. ż. (jakij?) Je żech we..	lekij
Msc. l. poj. r. n. (jakim?) Je żech we...	lekim
Msc. l. mn. r. mos. (jakich?) Je żech we...	lekich
Msc. l. mn. r. nmos. (jakich?) Je żech we...	lekich
Wołacz. l. poj. r. m. Ty...	leki
Wołacz. l. poj. r. ż. Ty...	leko
Wołacz. l. poj. r. n. Ty...	leki
Wołacz. l. mn. r. mos. Wy...	leki; lecy
Wołacz. l. mn. r. nmos. Wy...	leki
stop. wyższy przymiotn..	lekszy; lekciejszy
przysłówek (jak? jako?)	leko

 

Trza sam postawić coś ciynżejszego, bo tyn kamiyń je za leki.

Ta krziżōwka je leko, tōż możesz poprōbować.

Te koło je z rułek aluminiowych, tōż je fest leki.

Ta tasza mosz leko, tōż tela możesz niyś sōm.