libsta – narzeczona (pol.)
Rodzaj | ż. |
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | libsta |
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | libsty |
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | libście |
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | libsta |
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | libstōm |
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | libście |
Wołacz l. poj. Ty… | libsto |
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | libsty |
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | libstōw |
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | libstōm |
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | libsty |
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | libstami |
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | libstach |
Wołacz l. mn. Wy… | libsty |
Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
Zeflik idzie dzisiej z libstōm do kina.
Fridek z Gyniōm czakajōm aż synek znojdzie se jako libsta.
Francik niy mo listy, bezto niy chce iś na muzyka.