łōnka – łąka (pol.)
Rodzaj | ż. |
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | łōnka |
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | łōnki |
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | łōnce |
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | łōnka |
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | łōnkōm |
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | łōnce |
Wołacz l. poj. Ty… | łōnko |
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | łōnki |
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | łōnkōw |
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | łōnkōm |
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | łōnki |
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | łōnkami |
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | łōnkach |
Wołacz l. mn. Wy… | łōnki |
Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
Stowej, a idymy na łōnka siano suszyć.
Mama z tatōm sōm na łōnce przi sianie.
Idź a przikludź krowy z łōnki.