lyk – lek, lekarstwo (pol.)
Rodzaj | mnżyw. |
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | lyk |
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | lyku |
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | lykowi |
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | lyk |
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | lykym |
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | lyku |
Wołacz l. poj. Ty… | lyku |
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | lyki |
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | lykōw |
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | lykōm |
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | lyki |
Narz. l. mn. (kimi? czym?) Asza się… | lykami |
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | lykach |
Wołacz l. mn. Wy… | lyki |
Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
SI: Niy zapōmnij zaś tych lykōw wziōnś.
PL: Nie zapomnij znowu zażyć tych lekarstw.
SI: Kaj mosz tyn recept, co ci te lyki kupia.
PL: Gdzie masz tę receptę, żebym ci mogła te lekarstwa wykupić.
SI: Jo niy chodza do dochtora, bo niy mōm za co lykōw kupić, tōż lycza sie sōm.
PL: Ja nie chodzę do lekarza, bo nie mam za co lekarstw wykupić, więc leczę się sam.