mandla – migdał (pol.)
| Rodzaj | ż. |
| Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | mandla |
| Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | mandle |
| Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | mandli |
| Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | mandla |
| Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | mandlōm |
| Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | mandli |
| Wołacz l. poj. Ty… | mandlo |
| Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | mandle |
| Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | mandli; mandlōw |
| Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | mandlōm |
| Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | mandle |
| Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | mandlami |
| Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | mandlach |
| Wołacz l. mn. Wy… | mandle |
| Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
Ciotka nōm dycko posywała z Miymiec mandle do moczki.
Do moczki muszōm być mandle a ôrzechy.
Jo tam mōm kajś we szranku tytka mandli.