margarina – margaryna (pol.)
| Rodzaj | ż. |
| Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | margarina |
| Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | margariny |
| Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | margarinie |
| Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | margarina |
| Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | margarinōm |
| Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | margarinie |
| Wołacz l. poj. Ty… | margarino |
| Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | margariny |
| Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | margarinōw |
| Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | margarinōm |
| Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | margariny |
| Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | margarinami |
| Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | margarinach |
| Wołacz l. mn. Wy… | margariny |
| Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
SI: Prziniyś mi tam pōł fōnta margariny, kej idziesz do sklepu.
PL: Przynieś mi tam kostkę (250 g) margaryny, skoro idziesz do sklepu.
SI: Jak prziciśnie głōd, to i chlyb ze margarinōm je dobry.
PL: Kiedy przyciśnie głód, to i chleb z nargaryną jest dobry.
SI: Usmoż se ta smażōnka na margarinie.
PL: Usmaż sobie tę jajecznicę na margarynie.