miglanc – psotnik, spryciarz, cwaniak (pol.)
| Rodzaj | mos. |
| Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | miglanc |
| Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | miglanca |
| Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | miglancowi |
| Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | miglanca |
| Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | miglancym |
| Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | miglancu |
| Wołacz l. poj. Ty… | miglancu |
| Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | miglance |
| Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | miglancōw |
| Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | miglancōm |
| Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | miglancōw |
| Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | miglancami |
| Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | miglancach |
| Wołacz l. mn. Wy… | miglance |
| Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
SI: Dej se pozōr na tego synka, bo to je taki mały miglanc z niego.
PL: Zwróć uwagę na tego chłopaka, bo to jest taki mały psotnik z niego.
SI: Jo znōm tego miglanca, na pewno zaś co napochoł a boji sie prziś dudōm.
PL: Ja znam tego psotnika, pewnie coś znowu nawywijał i boi się wrócić do domu.
SI: Z tym miglancym niy wygrosz, bo ôn je za szprytny.
PL: Z tym psotnikiem nie wygrasz, bo on jest zbyt sprytny.