miozga – żywica (pol.); das Harz (ger.); pryskyřice (cze.); resin (eng.)
Rodzaj | ż. |
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | miozga |
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | miozgi |
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | miozdze |
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | miozga |
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | miozgōm |
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | miozdze |
Wołacz l. poj. Ty… | miozgo |
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | miozgi |
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | miozgōw |
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | miozgōm |
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | miozgi |
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | miozgami |
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | miozgach |
Wołacz l. mn. Wy… | miozgi |
Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
SI: Niy chytej sie tego stroma, bo bydzesz cały ôd miozgi.
PL: Nie dotykaj tego drzewa, bo będziesz cały od żywicy.
SI: Na wiosna strōmy puszczajōm miozga.
PL: Wiosną drzewa wydzielają żywicę.
SI: Galotōw ôd miozgi tak leko niy wypieresz.
SI: Spodni z żywicy tak łatwo nie wypierzesz.