miyszkać kōmorōm

miyszkać kōmorōm – kwaterować, wynajmować pokōj (pol.)

bezokolicznik	miyszkać kōmorōm
aspekt	niedok.
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 1.	miyszkōm kōmorōm
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 2.	miyszkosz kōmorōm
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 3.	miyszko kōmorōm
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 1.	miyszkōmy kōmorōm
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 2.	miyszkocie kōmorōm
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 3.	miyszkajōm kōmorōm
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. m.	miyszkoł żech kōmorōm
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. m.	miyszkoł żeś kōmorōm
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. m.	miyszkoł kōmorōm
cz. przesz. l. mn. 1. os. r. mos.	miyszkali my kōmorōm
cz. przesz. l. mn. 2. os. r.mos.	miyszkaliście kōmorōm; żeście miyszkali kōmorōm
cz. przesz. l. mn. 3. os. r. mos.	miyszkali kōmorōm
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. ż.	miyszkała żech kōmorōm; miyszkałach kōmorōm; żech miyszkała kōmorōm
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. ż.	miyszkała żeś kōmorōm; miyszkałaś kōmorōm; żeś miyszkała kōmorōm
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. ż.	miyszkała kōmorōm
cz. przesz. l. mn. 1. os. r. nmos..	miyszkały my kōmorōm; my miyszkały kōmorōm
cz. przesz. l. mn. 2. os. r. nmos.	miyszkałyście kōmorōm; żeście miyszkały kōmorōm
cz. przesz. l. mn. 3. os. r. nmos.	miyszkały kōmorōm
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. n.	miyszkało żech kōmorōm; żech miyszkało kōmorōm
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. n.	miyszkało żeś kōmorōm; żeś miyszkało kōmorōm
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. n.	miyszkało kōmorōm
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. m.	bōł żech miyszkoł kōmorōm
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. m.	bōł żeś miyszkoł kōmorōm
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. m.	bōł miyszkoł kōmorōm
cz. zaprzesz. l. mn. 1.os. r mos.	byli my miyszkali kōmorōm
cz. zaprzesz. l. mn. 2. os. r. mos.	byliście miyszkali kōmorōm
cz. zaprzesz. l. mn. 3. os. r. mos.	byli miyszkali kōmorōm
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. ż.	była żech miyszkała kōmorōm
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. ż.	była żeś miyszkała kōmorōm
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. ż.	była miyszkała kōmorōm
cz. zaprzesz. l. mn. 1. os. r. nmos.	były my miyszkały kōmorōm
cz. zaprzesz. l. mn. 2. os. r. nmos.	byłyście miyszkały kōmorōm
cz. zaprzesz. l. mn. 3. os. r. nmos.	były miyszkały kōmorōm
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. n.	było żech miyszkało kōmorōm
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. n.	było żeś miyszkało kōmorōm
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. n.	było miyszkało kōmorōm
tr. rozk. l. poj. 2. os. .	miyszkej kōmorōm
tr. rozk. l. poj 3. os.	niech miyszko kōmorōm
tr. rozk. l. mn. 1. os.	-
tr. rozk. l. mn. 2. os.	miyszkejcie kōmorōm
tr. rozk. l. mn. 3. os.	niech miyszkajōm kōmorōm
tr. przyp. ter. l. poj. 1. os. r. m.	miyszkoł bych kōmorōm
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. m.	miyszkoł byś kōmorōm
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. r. m.	miyszkoł by kōmorōm
tr. przyp. ter. l. mn. 1. os. r. mos.	miyszkali by my kōmorōm
tr. przyp. ter. l. mn. 2. os. r. mos.	miyszkali byście kōmorōm
tr. przyp. ter. l. mn. 3. os. r. mos.	miyszkali by kōmorōm
tr. przyp. ter. l. poj, 1. os. r. ż.	miyszkała bych kōmorōm
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. ż.	miyszkała byś kōmorōm
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. r. ż.	miyszkała by kōmorōm
tr. przyp. ter. l. mn. 1. os. r. mos.	miyszkały by my kōmorōm
tr. przyp. ter. l. mn. 2. os. r. nmos.	miyszkały byście kōmorōm
tr. przyp. ter. l. mn. 3. os. r. nmos.	miyszkały by kōmorōm
tr. przyp. ter. l. poj. 1. os. r. n.	miyszkało bych kōmorōm
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. n.	miyszkało byś kōmorōm
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. l. poj. r. n.	miyszkało by kōmorōm
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. m.	bōł bych miyszkoł kōmorōm
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. m.	bōł byś miyszkoł kōmorōm
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. m.	bōł by miyszkoł kōmorōm
tr. przyp. przesz. l. mn. 1. os. r. mos.	byli by my miyszkali kōmorōm
tr. przyp. przesz. l. mn. 2. os. r. mos.	byli byście miyszkali kōmorōm
tr. przyp. przesz. l. mn. 3. os. r. mos.	byli by miyszkali kōmorōm
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. ż.	była bych miyszkała kōmorōm
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. ż.	była byś miyszkała kōmorōm
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. ż.	była by miyszkała kōmorōm
tr. przyp. przesz. l. mn. 1. os. r. nmos.	były by my miyszkały kōmorōm
tr. przyp. przesz. l. mn. 2. os. r. nmos.	były byście miyszkały kōmorōm
tr. przyp. przesz. l. mn. 3. os. r. nmos.	były by miyszkały kōmorōm
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. n.	było bych miyszkało kōmorōm
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. n.	było byś miyszkało kōmorōm
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. n.	było by miyszkało kōmorōm
cz. przysz. złoż. l. poj. 1. os. r. m.	byda miyszkoł kōmorōm
cz. przysz. złoż l. poj. 2. os. r. m.	bydziesz miyszkoł kōmorōm
cz. przysz. złoż. l. poj. 3. os. r. m.	bydzie miyszkoł kōmorōm
cz. przysz. złoż. l. mn. 1. os. r. mos.	bydymy miyszkali kōmorōm; bydymy miyszkać kōmorōm
cz. przysz. złoż. l. mn. 2. os. r. mos.	bydziecie miyszkali kōmorōm; bydziecie miyszkać kōmorōm
cz. przysz. złoż. l. mn. 3. os. r. mos.	bydōm miyszkali kōmorōm; bydōm miyszkać kōmorōm
cz. przysz. złoż. l. poj 1. os. r. ż.	byda miyszkała kōmorōm; byda miyszkać kōmorōm
cz. przysz. złoż. l.poj. 2. os. r. ż.	bydziesz miyszkała kōmorōm; bydziesz miyszkać kōmorōm
cz. przysz. złoz. l. poj. 3. os. r. ż.	bydzie miyszkała kōmorōm; bydzie miyszkać kōmorōm
cz. przysz. złoż. l. mn. 1. os. r. nmos.	bydymy miyszkały kōmorōm ; bydymy miyszkać kōmorōm
cz. przysz. złoż. l. mn. 2. os. r. nmos.	bydziecie miyszkały kōmorōm; bydziecie miyszkać kōmorōm
cz. przysz. złoż. l. mn. 3. os. r. nmos.	bydōm miyszkały kōmorōm; bydōm miyszkać kōmorōm
cz. przysz. złoż. l. poj. 1. os. r. n.	byda miyszkało kōmorōm; byda miyszkać kōmorōm
cz. przysz. złoż. l. poj. 2. os. r. n.	bydziesz miyszkało kōmorōm; bydziesz miyszkać kōmorōm
cz. przysz. złoż. l. poj. 3. os. r. n.	bydzie miyszkało kōmorōm; bydzie miyszkać kōmorōm
imies. przym. czynny	-
imies. przym. bierny	-
rzeczownik odczasown.	miyszkani kōmorōm

Rybnik

 

Sztudyrowała żech we Krakowie, a miyszkały my z kamratkōm kwatyrōm w jednej izbie.

Ôn nigdy niy mioł swojij chałupy, yno cołki życi miyszkoł kōmorōm, a kludziōł sie sam a tam.

Jak sam kole nas robiyli nowo droga, to te robotniki miyszkały u nas kōmorōm pōł roku.