mota – ćma (pol.)
Rodzaj | ż. |
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | mota |
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | moty |
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | mocie |
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | mota |
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | motōm |
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | mocie |
Wołacz l. poj. Ty… | moto |
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | moty |
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | motōw |
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | motōm |
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | moty |
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | motami |
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | motach |
Wołacz l. mn. Wy… | moty |
Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
POL: regionalnie – mora.
SI: Goś te światło, bo zaś sam motōw naleci.
PL: Wyłączaj to światło, bo znowu tutaj ciem nawpada.
SI: Moty lecōm do światła.
PL: Ćmy lecą do światła.
SI: Wejź klapaczka, a zabij ta mota, bo jo sie moty boja.
PL: Weź packę i zabij tę ćmę, bo ja się ćmy boję.