mszo – msza (pol.)
Rodzaj | ż. |
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | mszo |
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | msze |
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | mszy |
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | mszo |
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | mszōm |
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | mszy |
Wołacz l. poj. Ty… | mszo |
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | msze |
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | mszy; mszōw |
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | msżōm |
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | msze |
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | mszami |
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | mszach |
Wołacz l. mn. Wy… | msze |
Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
Niedzielno mszo trwo godzina.
Farosz głosiōł na mszy, że keryś straciōł klucze.
W niedziela po mszy trefiōł żech pod kościołym kamrata.