mulorz – murarz (pol.)
Rodzaj | mos. |
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | mulorz |
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | mularza |
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | mularzowi |
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | mularza |
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | mularzym |
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | mularzu |
Wołacz l. poj. Ty… | mularzu |
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | mularze |
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | mularzōw |
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | mularzōm |
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | mularzōw |
Narz. l. mn. (kimi? czym?) Asza się… | mularzami |
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | mularzach |
Wołacz l. mn. Wy… | malorze |
Przimiotnik (jaki? czyj?) | mularski |
Idź tam ku mularzowi a podowej mu cegły.
Kaj je tyn handlager? Mulorz mo prōzny kalfas.
Przi mularzowi sie trza fest narobić.