muzykant

muzykant – muzyk, członek orkiestry dętej (pol.)

Rodzajmos.
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je…muzykant
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma…muzykanta
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie…muzykantowi
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza…muzykanta
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie...muzykantym
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we…muzykancie
Wołacz l. poj. Ty…muzykancie
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm…muzykanty
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma…muzykantōw
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie…muzykantōm
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza…muzykantōw
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie…muzykantami
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we…muzykantach
Wołacz l. mn. Wy…muzykanty
Przimiotnik (jaki? czyj?)-
Rybnik

POL: członek orkiestry dętej, muzyk wiejski, grajek.

 

SI: Muzykanty grały, a ludzie szli za trułōm.

PL: Orkiestra grała, a ludzie szli za trumną.

 

SI: Ziguś je muzykantym, tōż sztyjc kajś gro po pogrzebach.

PL: Zygmunt jest muzykiem, więc ciągle gra gdzieś na pogrzebach.

 

 

 

Podej dalij…