nadgroda

nadgroda – nagroda (pol.)

Rodzajż.
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je…nadgroda
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma…nadgrody
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie…nadgrodzie
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza…nadgroda
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie...nadgrodōm
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we…nadgrodzie
Wołacz l. poj. Ty…nadgrodo
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm…nadgrody
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma…nadgrodōw
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie…nadgrodōm
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza…nadgrody
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie…nadgrodami
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we…nadgrodach
Wołacz l. mn. Wy…nadgrody
Przimiotnik (jaki? czyj?)-

 

SI: Kej żeś mi tak piyknie pōmogoł, tōż musisz dostać za to jako nadgroda.

PL: Skoro mi tak ładnie pomagałeś, to musisz otrzymać za to jakąś nagrodę.

 

SI: We robocie dzielyli dzisiej nadgrodami.

PL: W pracy dzielili dzisiaj nagrody.

 

SI: Kej żeś niy była grzeczno, tōż nadgrody niy bydzie.

PL: Skoro niy byłaś grzeczna, to nagrody nie będzie,

 

Podej dalij…