nadgroda – nagroda (pol.)
Rodzaj | ż. |
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | nadgroda |
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | nadgrody |
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | nadgrodzie |
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | nadgroda |
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | nadgrodōm |
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | nadgrodzie |
Wołacz l. poj. Ty… | nadgrodo |
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | nadgrody |
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | nadgrodōw |
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | nadgrodōm |
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | nadgrody |
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | nadgrodami |
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | nadgrodach |
Wołacz l. mn. Wy… | nadgrody |
Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
SI: Kej żeś mi tak piyknie pōmogoł, tōż musisz dostać za to jako nadgroda.
PL: Skoro mi tak ładnie pomagałeś, to musisz otrzymać za to jakąś nagrodę.
SI: We robocie dzielyli dzisiej nadgrodami.
PL: W pracy dzielili dzisiaj nagrody.
SI: Kej żeś niy była grzeczno, tōż nadgrody niy bydzie.
PL: Skoro niy byłaś grzeczna, to nagrody nie będzie,