ōberiba – kalarepa (pol.)
Rodzaj | ż. |
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | ōberiba |
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | ōberiby |
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | ōberibie |
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | ōberiba |
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | ōberibōm |
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | ōberibie |
Wołacz l. poj. Ty… | ōberibo |
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | ōberiby |
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | ōberibōw |
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | ōberibōm |
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | ōberiby |
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | ōberibami |
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | ōberibach |
Wołacz l. mn. Wy… | ōberiby |
Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
SI: Kup na torgu trocha ōberiby na zupa.
PL: Kup na targ trochę kalarepy na zupę.
SI: Niy wciepuj ōberiby do tej zupy, bo tata zaś niy bydzie jod.
PL: Nie wrzucaj kalarepy do tej zupy, bo tata znowu nie będzie jadł.
SI: Niy zapōmnij podloć we wieczōr tej ōberiby, aż niy uschnie.
PL: Nie zapomnij podlać wieczorem tej kalarepy, żeby nie wyschła.