ôbiod – obiad (pol.)
Rodzaj | mnżyw. |
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | ôbiod |
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | ôbiadu |
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | ôbiadowi |
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | ôbiod |
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | ôbiadym |
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | ôbiedzie |
Wołacz l. poj. Ty… | ôbiedzie |
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | ôbiady |
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | ôbiadōw |
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | ôbiadōm |
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | ôbiady |
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | ôbiadami |
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | ôbiadach |
Wołacz l. mn. Wy… | ôbiady |
Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
SI: Przidź za chwila na ôbiod, bo zimioki zaczły wreć.
PL: Przyjdź za chwilę na obiad, bo ziemniaki zaczęły wrzeć.
SI: Po ôbiedzie pudymy do pola ćwikla pleć.
PL: Po obiedzie pójdziemy do pola plewić buraki.
SI: Niy dowejcie mu przed ôbiadym tela bōmbōnōw.
PL: Nie dawaj mu przed obiadem tylu cukierków.